به گزارش مجله خبری نگاراز زمان شروع همهگیری در سال ۲۰۲۰، بسیاری از مردم به استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی عادت کردهاند که اغلب یکبار مصرف هستند و برای مدت طولانی استفاده نمیشوند و مشکل آلودگی زیست محیطی گسترده توسط این مواد، تهدید قابل توجهی برای محیط زیست کره زمین در مقیاس جهانی است.
ماسکها، محافظهای صورت، دستکشهای یکبار مصرف و روپوشهای جراحی نمونههایی از تجهیزات حفاظت فردی هستند و هر بستهبندی پلاستیکی مورد استفاده برای نگهداری این محصولات، و همچنین پلاستیک کیتهای آزمایش، همگی «پلاستیک مرتبط با کووید ۱۹» در نظر گرفته میشوند که اگر به درستی دفع نشود، همه این مواد میتوانند به رودخانهها نفوذ کرده و در نهایت به اقیانوسهای جهان ختم شوند.
تحقیقات جدید نشان میدهد که بیش از ۲۵۰۰۰ تن تجهیزات حفاظت شخصی و انواع دیگر زبالههای پلاستیکی مرتبط با کووید ۱۹ وارد اقیانوسها شده است.
محققان دانشکده علوم جوی دانشگاه نانجینگ و مؤسسه اقیانوسشناسی اسکریپس در کالیفرنیا سندیگو این تحلیل جدید را انجام دادند که از ابتدای همهگیری در سال ۲۰۲۰ تا اوت ۲۰۲۱ مورد بررسی قرار گرفت.
بر اساس این تحقیقات، از شروع همهگیری تا اوت ۲۰۲۱، ۱۹۳ کشور جهان ۸.۴ میلیون تن زباله پلاستیکی مرتبط با بیماری همهگیر تولید کردند. اکثر پلاستیکهای متخلف مرتبط با کووید-۱۹ از زبالههای پزشکی تولید شده توسط بیمارستانها میآیند.
در این مقاله آمده است: ضایعات پلاستیکی به حیات دریایی آسیب میزند و به یک نگرانی بزرگ زیست محیطی جهانی تبدیل شده است.
همهگیری کرونا منجر به افزایش تقاضا برای پلاستیک یکبار مصرف شده است و فشار را بر این مشکل خارج از کنترل تشدید میکند.
بر اساس این مطالعه، رودخانههای اروند (منتهی به خلیج فارس و مکران)، سند و یانگ تسه (منتهی به دریای چین شرقی)، ۷۳ درصد از کل تخلیه پلاستیک را تشکیل میدهند.
هم چنین محققان تعداد موارد جدید کروناویروس را با مقدار زبالههای پلاستیکی مرتبط با COVID-۱۹ که به رودخانهها در قارهها نیز وارد میشوند مقایسه کردند که بر اساس این مقایسه، آسیا با ۴۶.۳ درصد ضایعات پلاستیکی مرتبط با بیماری همهگیر جهانی، بالاترین میزان زباله تولید شده را داشته و این در حالی است که این قاره در مجموع ۳۱.۲ درصد از موارد جهانی کووید-۱۹ را ثبت کرده است.
به گفته نویسندگان این مقاله، این نشان دهنده ضعف مدیریت پسماندهای پزشکی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، از جمله هند و چین، در مقایسه با کشورهای صنعتی در آمریکای شمالی و اروپا با تعداد زیادی موارد عفونت است.
بر اساس این مطالعه، اکثر ضایعات پلاستیکی اقیانوسها احتمالاً در عرض سه تا چهار سال در سواحل و کف، تهنشین میشوند و بخش کمتری وارد اقیانوسها میشود، جایی که در نهایت در مراکز حوضههای اقیانوسی یا «چرخهای» نیمه گرمسیری، که سیستمهای وسیعی از جریانهای دوار در هر یک از پنج اقیانوس اصلی هستند، به دام میافتند.
نویسندگان از مدیریت بهتر پسماندهای پزشکی در کانونهای زلزله، بهویژه در کشورهای در حال توسعه، برای مبارزه با هجوم زبالههای پلاستیکی به اقیانوسها حمایت میکنند.
آنها همچنین خواستار شناخته شدن بیشتر اثرات زیست محیطی تجهیزات محافظتی شخصی و سایر اقلام پلاستیکی و همچنین توسعه سایر مواد سازگار با محیط زیست هستند